8 Reasons I Grown Man
Er lijkt online een kritische consensus te bestaan over 'Jem and the Holograms', de nieuwe verfilming van de klassieke tekenfilm uit de jaren 80. En nadat ik de film heb gezien, ben ik het er niet mee eens dat er veel schetsmatige plotwendingen gaande zijn, of dat het plot van de 'band die probeert om LA te maken' niet helemaal past bij de -- geen grapje over -- 'robot schattenjacht' plot.
Maar wat veel vooruitstrevende kijkers negeren, is dat 'Jem' oprecht, serieus en echt een eerbetoon is aan de fans van de franchise (je dacht dat ik 'schandalig' zou zeggen, nietwaar?).
Ik ga vanaf nu behoorlijk zwaar in spoilers voor de film, dus wend je af als je het niet wilt weten.
- Ik ben geen 'Jem'-fan
Hasbro Ik wilde dit eerst uit de weg ruimen, want tijdens een discussie rond het MTV News-kantoor werd mij gevraagd of de film allemaal gebaseerd is op de nostalgische factor. Het is er zeker, maar ik heb het niet. Ik heb een paar afleveringen van de show gezien, ben dol op de strip die momenteel uit IDW komt en ooit uitgegeven een heerlijke 45 minuten aan de telefoon met 'Jem'-maker Christy Marx.
Maar dat is het. Ik ken de namen van de personages, de achtergrond van het pand en genoeg om de vele, vele referenties in de film op te pikken; maar voor zover het aan de touwtjes van mijn jeugd trekt? Ik heb geen verplichtingen aan mij, en was nog steeds emotioneel beïnvloed door de film.
Stel je eens voor wat het deed met de kleine groep echte 'Jem'-fans die achter in de vertoning zaten en waar ik zat, die hun seks aan het verliezen waren.
- Jon M. Chu weet hoe hij concerten moet filmen
Universeel De regisseur van concertfilms als 'Never Say Never' en de ondergewaardeerde webserie 'The LXD', Chu doodt het in de concertscènes. Ze zijn luid, onbezonnen, en vooral een set in het midden van de film doet doelbewust denken aan een Lady Gaga-concert. Alle drie de uitvoeringen die de film verankeren, hebben hun eigen visuele stijl - en de dingen daartussenin (min enkele wankele 'found footage'-scènes) zijn ook niet al te armoedig.
- Het is een film over internet die internet begrijpt
Universeel Te vaak lijken films over computerdingen gemaakt te zijn door mensen die nog nooit een computer hebben gebruikt. 'Jem' is geobsedeerd door sociale media en gebruikt het, schokkend genoeg, precies goed... Niet alleen om het verhaal van de virale sensatie Jem vooruit te stuwen, maar ook in sleutelscènes als muzikaal contrapunt van de actie in de film.
In feite, en dit zal een vage lof lijken, maar niet één keer heb ik gehuild bij het gebruik van sociale media in de film. Spoiler: ik huiver meestal van internetdingen in films, veel. 'Jem' is een film gemaakt door mensen die Instagram, YouTube begrijpen en begrijpen hoe dingen viraal gaan. Met dank aan niet alleen Chu, maar ook aan producers Jason Blum en Scooter Braun die KUNNEN het een en ander weten over virale inhoud.
- Het is een film over muziek die muziek begrijpt
Universeel Weet je nog dat ding over hoeveel ik huiver bij internetdingen in films? Versterk dat met 1000x als het gaat om muzikanten die films maken. Er wordt ons altijd verteld dat iemand een muzikaal genie is, en dan leveren ze een hoop saaie rotzooi af die aanvoelt alsof het op iemands Casio is gemaakt. Ik ga niet zeggen dat de nummers in 'Jem' de wereld gaan veranderen (het zijn geen .) God gaf je rock 'n' roll II ), maar het zijn uiterst aanstekelijke popsongs die muzikaal consistent zijn en het gevoel hebben dat ze van dezelfde band komen - niet een miljoen verschillende schrijvers.
Vooral 'Youngblood', de eerste single, zou niet misstaan in de hoogtijdagen van 'Lizzie McGuire'/'Hannah Montana'; en als deze film in de jaren '80 of '90 zou uitkomen, zou de soundtrack naar #1 zijn gestegen.
- Er is een F--king Bizar plot met een robot-schatjacht
Universeel Ik ga niet liegen en zeggen dat wat de film doet met Synergy logisch is. Dat doet het niet. In de show -- en in de strip -- is Synergy de uitvinding van Jerrica's overleden vader, die in staat is om de hologrammen van hard licht te creëren die Jerrica in Jem veranderen. In de film is 5yn3rgy (volgens mij zo gespeld) een schattige kleine dansende, muzikale robot met flapperende oren die Jerrica en haar zussen meeneemt op een schattenjacht door Los Angeles.
Nee, ik weet niet waarom.
Maar als je bedenkt dat de film af en toe naar een reactieschot van een dansende robot gaat, en je denkt: 'Oh ja! Er zit om de een of andere reden een dansende robot in deze film!' Ik ging van het haten van de heruitvinding, naar hardop lachen elke keer dat ze erop hakten.
Laat me benadrukken: het is zo, zo diep raar. Echt raar. Maar het is het soort gekte dat alleen de grootste vrek kan haten.
Synergie leidt ook tot het op één na meest oprechte moment in de film, dat ik niet zal verpesten -- maar het is voldoende om te zeggen dat het een ongelooflijke, emotionele scène is die vakkundig is geënsceneerd en gespeeld. Het rechtvaardigt niet noodzakelijk de heruitvinding, maar het maakt het wel de moeite waard.
- 'Jem' herinnert zich dat het allemaal om de fans draait
Universeel Weet je nog waar ik zei dat ik geen fan was? Ja, dat ben ik niet, precies -- maar ik was een emotionele puinhoop aan het einde van de film, allemaal vanwege de fans. Door de hele film heen zijn er beelden van echte 'Jem'-fans die praten over wat de show en zijn nalatenschap voor hen betekent. Het wordt (meestal) zo gespeeld dat je kunt doen alsof ze het hebben over de Jem in de wereld van de film, maar in werkelijkheid hebben ze het over de tekenfilm.
En het is schattig! Het voegt wat realisme toe aan wat anders een brede, dwaze, cartoonachtige plot tussen muzikale nummers is. En dan is er een moment waarop de film tegen het einde bij deze fans terugkomt, en het heeft me volledig vernietigd.
Echt, spoilers hier. Maar Jerrica (Aubrey Peeples) probeert te beslissen of ze aan de wereld moet onthullen dat ze Jem is, en voordat ze het podium op gaat, checkt ze Instagram. Want nogmaals, deze film krijgt internet, en natuurlijk zou je je Insta-tijdlijn moeten controleren om te zien of mensen het over je hadden voor een grote show. Behalve dat we in plaats van nepvideo's beelden krijgen van echte fans die praten over hoe het zien van 'Jem' en haar geheim hen in staat stelde hun ware zelf in hun eigen leven te omarmen... En het is prachtig.
Het wordt gevolgd door fanvideo's van hen die dansen en die worden afgewisseld met de laatste muzikale montage, en het verandert van een hartverscheurend moment in een vreugdevol moment. Het is echt een viering van 'Jem' fans en fandom in het algemeen. En het werkt.
wanneer begon pg 13?
Dit komt waarschijnlijk neer op Chu's ervaring met concertfilms, want dat is precies hoe deze laatste scènes verlopen - en de film is er beter voor.
- zusters!
Universeel Uiteindelijk is 'Jem' een film over vier zussen die een band beginnen, naar L.A. gaan en meteen een succesvolle band worden. Dat is het. Er zijn wat milde problemen die ze onderweg tegenkomen, maar in werkelijkheid is de film een aangename afleiding die erop rekent dat je dit soort films eerder hebt gezien, zodat hij snel door al dat 'plot'-gedoe heen kan.
In plaats daarvan komen de geneugten van 'Jem' voort uit de uitvoeringen, en verbinding, van een boeiende cast; de grote muzikale nummers; en de ware viering van fandom. Het is serieus en vrolijk -- en in een wereld die wordt gedomineerd door duisternis en horror (niet alleen praten over films hier, trouwens), is 'Jem' hier om je te vertellen dat je gewoon je dromen moet volgen, bij je vrienden moet blijven, en alles komt goed . Is dat niet geweldig?
- ...Maar ook dat vervolg plagen
Universeel Zal het hier niet bederven, maar voor die fans die de film zien en nog steeds elementen van de originele serie missen? Er is een geweldige uitgebreide scène tijdens de mid-credits die een vervolg opzetten. Wie weet of er ooit een zal gebeuren, maar we hebben in ieder geval deze, kleine, perfect gegoten toevoeging aan het universum.
